Çin, pandeminin başlangıcıyla birlikte ‘Sıfır COVID’ stratejisini hayata geçirdi ve sınırlarını tüm dünyaya kapattı. Yabancıların çoğunu ağırlamayı bırakmakla kalmayan Çin, aynı zamanda dışardan gelen herkesin, belirlenen tesislerde, uzun bir karantina geçirmesini de zorunlu kıldı. Ülkedeki kısıtlamalar, bir daha Çin’e seyahat etmenin neredeyse mümkün olamayacağı izlenimi oluşturdu.
2023’ün başında her şey değişti. Çin, benzeri görülmemiş bir Covid-19 salgınıyla başlasa kaldı. Hükümet, sıfır COVID stratejisinin artık uygulanabilir olmadığını fark etti. O güne kadar izlenen politikanın tam tersi bir yaklaşıma geçildi. Çoğu kısıtlamanın sona erdirilmesine karar verildi. Seyahatleri etkilediği için, ülkeye gelen herkese uygulanan seyahat karantinası zorunluluğu da kaldırıldı.
Bu kararlar alınmış olmasına rağmen, Çin, yabancılara vize vermemeye fiilen devam etti. Bu durum, Çin vatandaşlarının serbestçe seyahat etmesine izin verirken, yabancıların pandemiden önce aldıkları ve geçerliliğini koruyan vizeleri olsa bile Çin’e seyahat edemeyeceği anlamına geliyordu.
Bu kural da 15 Mart 2023 tarihi itibariyle değişti. Çin, pandemi öncesi politikalar doğrultusunda, yabancılara vize uygulamasını yeniden hayata geçirdi. Çin büyükelçilikleri, bir kez daha, yabancılara turizm, ticaret ve tıbbi işler dahil olmak üzere her türlü vizeyi vermeye başladı.
Ayrıca, Şanghay’dan Cruise seyahatleri için Hainan eyaletine ve Hong Kong ile Makao’dan gelenlerin de Guangdong Eyaleti’ne vizesiz girişleri gibi özel durumlar da yeniden aktif hale getirildi.
Küresel salgın öncesinde Çin, ülke ile başka hiçbir bağı olmayan turistler için, oldukça popüler destinasyonlara sahip bir ülkeydi. 1,4 milyar nüfusa sahip olan, kültür, tarih, yemek gibi çok farklı açılardan sunabileceği çok fazla şeyi bulunan Çin, böylece bir kez daha dünyanın geri kalanına açılmış oldu.
İnsanlar Çin’e Seyahat Eder mi?
Yapılan araştırmalar, daha önce Çin’i ziyaret eden pek çok insanın, yeniden ülkeye gitmek konusunda eskisi kadar rahat olmadığını ve tereddüt ettiğini gösteriyor. Bu durum, Çin halkına karşı bir tavır değil; hükümet hakkında duyulan endişelere dayandırılıyor.
Çin’e seyahatle ilgili diğer zorluk, ülkeye gidiş ve dönüş konusunda, uluslararası kapasitenin, salgın öncesi seviyeden bir hayli uzak olması. Bu durum, büyük ölçüde talep eksikliğinden kaynaklanıyor. Aynı zamanda Çin’in karşılıklı yapılan uçuşları yasaklaması, yabancı havayollarının Çin’e ne kadar hizmet sunabileceğini sınırlıyor. Çinli havayollarının sunabileceği hizmetleri de kısıtlıyor.
Çin, Açık Semalar Anlaşması’nın bir parçası değil. Bu nedenle havayolları, Çin’e istedikleri kadar uçuş yapıp, frekanslarını artıramıyor. Bu konuda atılacak tüm adımlar, ikili müzakereler sonucunda belirleniyor ve siyasi iklim ile çok büyük bir ilişkiler ağına dayanıyor.
Büyün bu sebeplerle, yaklaşık üç yıl sonra, pandemiden önce olduğu gibi, vize alıp Çin’i ziyaret etmek mümkün hale getirilmiş olsa da Çin’in, tüm dünyadan ziyaretçi çekme konusunda (iş seyahati ve aile ziyaretleri dışında) çok ciddi bir mücadele vermesi gerekeceği düşünülüyor.
